Bir rakı bardağı kadar beyaz,
Bir su kadar berraktı uzaklar.
Bir dürbün mesafesinde bakışlar,
Yakınlaşırdı uzaklıklar.
Sahipleri uzakta olsa da
Kalpleri aynı atardı,
Bir mutluluk ya da bir acı,
Etkilerdi dünyaya bakışları.
Beraber olmaya çekinen insanlar,
Uzaktan daha mutlu duruyorlardı.
Kendilerini uzaklara hapsedenler,
Acıyla,mutlulukla kavrulurlardı.
Bir yaşamın perdesiydi uzaklar,
Bir kerede yakınlaşır giderdi.
Kırılmış ormanların ardında kalanlar,
Gözlerden yaşlarla silinir geçerdi.
Faruk ILERI
26 Temmuz 2009 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder